Jak wybrać miejsce pracy, by pracować komfortowo...

Praca opiekunki osób starszych bywa bardzo ciekawą

Pamiętacie mój pierwszy wpis, gdzie opowiadałam o tym, jak zdecydowałam się zostać opiekunką osób starszych? Zależało mi na pracy, która daje możliwość decydowania o ilości wolnego czasu. Chciałam spełniać marzenia, czyli podróżować.

Minęło osiem lat, a ja cały czas realizuje swoją pasję.
Jak odnaleźć się w tym zawodzie, by praca dawała satysfakcję i sprawiała przyjemność?
Bardzo ważne jest miejsce w którym pracujemy, a jeszcze ważniejsze dla kogo. Dobre relacje z podopiecznym to podstawa w naszym zawodzie. Seniorzy, często schorowani, bywają kapryśni, szczególnie gdy próbujemy narzucać im swoje porządki. Często jesteśmy przekonani, że wprowadzane do ich życia zmiany, są dla nich dobre. Namówienie seniora do noszenia chłonnych majtek, znacznie ułatwi nam pracę i zdecydowanie poprawi komfort ich życia. Jednak żaden z moich podopiecznych nie był zachwycony perspektywą takiej zmiany. W takich sytuacjach potrzeba dużo wyczucia i taktu. W Niemczech nikt, nawet osoby starsze, nie lubią przyznawać się do swoich ułomności. Dużą popularnością cieszą się tam balkoniki. Widok seniorów poruszających się w taki sposób po ulicach, czy sklepach to norma. Pracowałam raz dla starszego pana, dla którego wspieranie się balkonikiem przy poruszaniu, stanowiło spory problem. Pomimo kilku potknięć, zakończonych upadkiem, mój podopieczny, cały czas odmawiał używania podpórki. Dla niego był to kolejny etap niedołężności starczej do której musiał się przyznać sam przed sobą. Niemcy raczej nie mają zwyczaju prowadzenia długich rozmów ze znajomymi o swoich chorobach. To bardziej taki polski zwyczaj. Ulubiony temat w przychodniach, poczekalniach, środkach komunikacji. My Polacy możemy o tym opowiadać godzinami. Jeśli sami nie chorujemy, to zawsze mamy kogoś w rodzinie, czy wśród znajomych, o kim chętnie opowiemy wolnemu słuchaczowi. Niemcy bardziej szanują swoją prywatność w temacie zdrowia. Warto o tym pamiętać.
Pracować ciągle dla jednej osoby, czy każdorazowo dla innej? Tu zdania są podzielone. Ja preferuję wyjazdy w jedno miejsce. Jeśli trafiam do rodziny, gdzie udaje mi się nawiązać dobry kontakt z podopiecznym, to wracam następnym razem. Jest to dobre rozwiązanie dla osób początkujących, które nie czują się jeszcze pewnie ze swoją znajomością języka niemieckiego. Wracamy do miejsca pracy, które jest nam już dobrze znane. Wiemy, gdzie podjechać po receptę, do którego banku się udać z rachunkami do zapłacenia, czy do którego fryzjera zaklepać termin wizyty. Zdążyliśmy już poznać przyzwyczajenia kulinarne naszego podopiecznego i wiemy na którym straganie sprzedają najświeższe warzywa. Przyjeżdżając, automatycznie wchodzimy w rytm pracy. Poddajemy się ustalonej rutynie do której nasz podopieczny jest przyzwyczajony i w której czuje się bezpiecznie. Jest to ograniczenie stresu dla nas i dla osoby starszej. Takie rozwiązanie ma też swoje minusy. Jeśli nie zachowamy zdrowych relacji opiekun - podopieczny i zbyt zaangażujemy się w życie osobiste seniora, stając się w pewnym sensie jego częścią, to w którymś momencie, jedna ze stron, może mieć wymagania wykraczające poza warunki zatrudnienia. Skoro tak dobrze się znamy, to może w tym roku wymalujesz mi altankę. Skoro tak dobrze się znamy, to może dasz mi te łyżwy, których już nie używasz dla mojej córki, bo w Polsce są bardzo drogie. Ja zawsze wychodzę z założenia, że za pracę wynikającą z umowy płaci mi firma. Wykonuję ją najlepiej, jak potrafię nie licząc na dodatkowe profity.
Znam kilka osób, które wolą za każdym razem pojechać w inne miejsce. Nie odpowiada im rutyna. Mówią, że w nowym miejscu czas mija szybciej. Każdy zakręt jest ciekawy, bo jeszcze nieodkryty. W wolnym czasie zwiedzają miasto i okolice. Najczęściej są to panie z dużym doświadczeniem, dobrze władające niemieckim.
Każdy powinien dobrać idealne rozwiązanie dla siebie. Nasz komfort psychiczny jest bardzo ważny. Spędzamy w pracy dużo czasu, a nasz podopieczny liczy na wyrozumiałość i uśmiech.